Pan Tymian, uciekający prom i tęczowa lista

Przed naszą szaloną przeprowadzką, jeszcze w Polsce, mieliśmy się do całej wyprawy przygotować. Tak jak to robi każdy rozsądny człowiek, opuszczający swój kraj na nie wiadomo jak długo. W naszych głowach kłębiły się plany, a ołówki łamały się na tysiącach list.

Lista to ciekawy twór… Powstaje przy wzlotach odpowiedzialności, kreślona najwspanialszymi pisakami z papierniczej krainy działu Tesco. Wykonana stosunkowo wcześnie, czeka na odpowiedni moment, w którym radosna Aga z Maćkiem będą wykonywać ze spokojem każdy jej podpunkt (wyrażany w gwiazdkach, piorunkach lub serduszkach – wystrzegając się pospolitych czarnych krop).

Przed naszą szaloną przeprowadzką, jeszcze w Polsce, mieliśmy się do całej wyprawy przygotować. Tak jak to robi każdy rozsądny człowiek, opuszczający swój kraj na nie wiadomo jak długo.
W naszych głowach kłębiły się plany, a ołówki łamały się na tysiącach list. Lista to ciekawy twór… Powstaje przy wzlotach odpowiedzialności, kreślona najwspanialszymi pisakami z papierniczej krainy działu Tesco. Wykonana stosunkowo wcześnie, czeka na odpowiedni moment, w którym radosna Aga z Maćkiem będą wykonywać ze spokojem każdy jej podpunkt (wyrażany w gwiazdkach, piorunkach lub serduszkach – wystrzegając się pospolitych czarnych krop).
Niestety rzeczywistość szybko weryfikuje nasz czas spędzony na przygotowaniach i tęczowy spis ginie gdzieś w kałuży po samobójczym skoku z parapetu naszej kuchni.
W efekcie, z tryliona kolorowych punktów wykonujemy po łebkach kilka tych czerwonych z milionem wykrzykników. I tak nasz szuwaru dostał nowe amortyzatory, żeby dał radę pokonać 2500 km, wypełniony po czubek szyby, słoikami, które gromadziłam przez całe lato jeszcze w Beskidzie.

Trzymając się listy i mając we krwi choć jedną komórkę pływającą w okularach mądrości po zakamarkach mojego mózgu, zapewne uniknęlibyśmy stresu jakim było spóźnienie się na prom odpływający o 1 w nocy ze Świnoujścia do Szwecji.
Ta historia jest bardziej zawiła, niż myślałam.
No bo to całe opowiadanie to lepiej zostawić na jakieś większe weny, zwłaszcza, że mi tylko o te słoiki nieszczęsne chodziło!
Bo samymi przetworami żyć się nie da, chociaż czuje w kościach, że jeszcze tą teorię kiedyś będziemy testować.
Mając szafkę dżemów bez chleba, to jak dostać gameboya bez dyskietki – z początku “hurray!”, a po chwili kombinowanie, jak tę pajdę wyczarować.
Mieszkamy metr od sklepu, jednak dystans liczony portfelem jest nie do pokonania. W końcu stawiamy krok, by skromnie spożytkować pierwsze korony.
Chleb. Ser. Pomidor (jeden bo na dwa nie starczyło odwagi). Puszka Coli (bo Maciek inaczej rdzewieje w mig). 200 koron. Wtedy pomyślałam sobie, że szkoda być nie królem, taki to by miał przy sobie koronę z prawdziwego zdarzenia i kupił nawet 5 pomidorów bez zająknięcia.
Teraz już jesteśmy mistrzami zakupów i bez korony znamy wszystkie promocje i są miesiące (jak ten), w których opływamy w pomidory.
Przy jednych z pierwszych zakupów została nam dziarsko wciśnięta za półdarmo doniczka tymianku. Jak wiadomo, darowanej roślinie nie zagląda się w liście, więc Pan Tymian rośnie z nami do dziś. I to dziś po raz pierwszy solidnie został wykorzystany w kuchni. Królewski tymianek nie mógłby spocząć w byle potrawie. Trafił do chrupiących, słonych, nasączonych oliwą płaskich chlebków nazywanych tutaj flatbrød (kto nie na kacu i nie śpiący, ten się domyśla skąd taka nazwa).
Jak nie macie tymianku, to użyjcie innych ziół wciśniętych za półdarmo – zje sie.

Tutaj przepis do złapania tu – FLATBREAD TYMIANKOWY
Cała historia szalonego wyjazdu w dwóch odcinkach trzymające w napięciu jak stare recepturki tutaj – WYJAZD PRZYJAZD CZ I oraz WYJAZD PRZYJAZD CZ II